Muzeum Mille Miglia – Brescia

Chcesz wesprzeć naszego bloga? Postaw nam wirtualną kawę!

Dziś odwiedzamy muzeum Mille Miglia, które opowiada historię legendarnego wyścigu samochodowego organizowanego w latach 1927-1957. Będąc w Brescii kilka lat temu nie mieliśmy świadomości, że takie miejsce mamy koło nosa, więc dziś wracamy, żeby nadrobić zaległości.

Muzeum Mille Miglia mieści się w starym klasztorze Sant’Eufemia della Fonte, a tuż przy nim znajduje się Chiesa di S. Paterio. Pierwsze mury klasztoru wzniesiono na potrzeby benedyktynów w 1008 roku. Mnisi żyli tu do około 1444 roku, po czym przeorganizowali klasztor na zaplecza gospodarcze. Budynki w swej historii były też magazynem, a następnie szpitalem, zgodnie z rozkazem Napoleona. W 1997 roku podpisano dokument nadający prawo użytkowania budynków Museo Mille Miglia Association.

Mille Miglia, pierwszy raz odbywające się w 1927 roku, było wyścigiem po drogach publicznych (oczywiście zamkniętych) z Brescii do Rzymu i z powrotem. Dystans w przybliżeniu wynosił tysiąc mil rzymskich i właśnie stąd wzięła się nazwa wydarzenia. Do wyścigu opuszczano jedynie drogowe samochody bez żadnych modyfikacji. Pierwszym zwycięzcą był zespół Mimoja-Morandi w samochodzie O.M. 665 SPORT SUPERBA, dojeżdżając do mety po czasie niewiele ponad 22 godziny, ze średnią prędkością 77km/h.

Początkowo podium było zdominowane przez samochody Alfa Romeo, które na przestrzeni lat 1928 – 1947 zwyciężały aż 11 razy, oddając zwycięstwo Mercedesowi SSKL w 1931 roku oraz BMW 328 (do obejrzenia w BMW Welt w Monachium) w 1940. Mille Miglia zostało przerwane na czas wojny. Wyścig nie odbył się w 1939 roku, a dłuższa przerwa nastąpiła w latach 1941-1946. Po wojnie wydarzenie konturowano przez kolejne 10 lat, do roku 1957. Lata powojenne przyniosły okres dominacji Ferrari, z przerwą na zwycięstwo Lancii i Mercedesa, który prowadził Stirling Moss. Jako ciekawostkę wspomnimy, że w 1931 roku zwycięskiego Mercedesa prowadził Rudolf Caracciola, zwycięzca w pierwszym wyścigu na Nürburgringu (jego nazwiskiem ochrzczona jest karuzela na tym torze).

W 1977, czyli 20 lat po ostatnim wyścigu Mille Miglia, idea została wznowiona i wystartowała pod nazwą Mille Miglia Storica. Zawody są widowiskowym hołdem dla oryginalnej edycji i dopuszczają do startu jedynie samochody wyprodukowanym przed rokiem 1957. Impreza odbywa się po dziś dzień.

Muzeum Mille Miglia w Brescii pokazuje historię oryginalnego wyścigu, rok po roku opowiadając zwiedzającym o wydarzeniach lat 1927-1957. Miejsce zdecydowanie stawia na klimat, bo oprócz samochodów i zdjęć z tamtych lat, sporo jest tu rozmaitych dokumentów, tablic, replik stacji paliw czy nawet odwzorowanie stanu nawierzchni, po jakiej jeździli uczestnicy. Wszystko przygotowane jest z dużą dbałością o szczegóły i pozwala wczuć się klimat tamtych lat. Każdy rok zdaje się być rzetelnie opisany, zarówno pod względem faktów jak i informacji o załogach, czasach pokonania dystansu czy średnich prędkościach.

Trochę zawodzi jednak słaby zestaw samochodów, które często nawet nie są opisane żadną tabliczką, co sugeruje, że to jedynie eksponaty mające oddać klimat epoki, podobnie jak wspomniane dystrybutory. Trochę smutne, bo nawet jeśli trudno było zdobyć samochody biorące udział w wyścigu to można było się chociaż pokusić o podstawowe informacje jak model, czy silnik. Do tego muzeum jest też dość małe. Raptem cztery sale, z których jedna jest poświęcona lokalnemu dilerowi Mercedesa.

Ostatnia sala poświęcona jest lokalnemu dilerowi Mercedesa w Brescii, który jest jednym ze sponsorów muzeum. Plusem tego dla nas jest to, że w końcu możemy na żywo obejrzeć pięknego Mercedesa 300SL Gullwing, który był przed nami schowany w Muzeum Motoryzacji w Miluzie.